Inmiddels 5 jaar geleden kwam een 38-jarige vrouw met een kinderwens. Reeds een aantal IVF-pogingen achter de rug, maar telkens na 5 weken mis gegaan. Vlak voor haar komst een laproscopie gehad (kijkoperatie), waarbij een vorm van endometriose op het linker ovarium werd vastgesteld. Met een laserbehandeling is deze weg gehaald.
Osteopathisch onderzoek leverde een sterk verminderde mobiliteit van de cecale peritoneale glijvlakken, idem van het ileum, de rechter nierloge en hepatogene – diafragmale glijvlakken. Daarnaast een niet mobiele isthmus van de uterus. Bij het eerste consult werden de abdominale glijvlakken behandeld, om voorwaarden in ruimte te scheppen voor verdere behandeling.
Vier weken later werd veel verbetering vast gesteld ter hoogte van het abdomen. Patiënte had wel 4 weken lang buikpijnen gehad, hetgeen een normale peritoneale reactie is. Na het abdominale voorwerk is begonnen met de behandeling van de uterus via de isthmus. Zo zijn verschillende behandelingen gebruikt om de volledige omgeving van de baarmoeder voldoende vrijheid te geven. Na acht maanden volgde een hernieuwde IVF-poging, zonder resultaat.
Inwendig onderzoek leverde een gefixeerde en volledig veranderde stand van de uterus, welke als zodanig zijn behandeld, gevolgd door een IVF-poging na 4 weken. Deze had resultaat tot een voldragen zwangerschap, met een geboorte via een kiezersnee. De kleine is inmiddels groot en gaat volgende week naar de lagere school.